Ons laatste Nieuws

Op 29 mei organiseerde Bruggink Communications Support een bijeenkomst n.a.v. het gevallen kabinet. Verschillende forumleden doen suggesties aan de Minister van VWS. In het forum namen de volgende personen deel:

A.H.G. Rinnooy Kan                 Voorzitter SER (inleider)

R. Meijerink                              Voorzitter Raad voor de Volksgezondheid en Zorg

R.H.J.M. Gradus                      Directeur wetenschappelijk Instituut CDA ,Hoogleraar bestuur & economie VU.

J.W. Kuenen                            Partner & managing Director Boston Consulting Group Amsterdam

T. W. van Uum                          Directeur directie FEZ, ministerie van VWS

W. Groot                                  Hoogleraar gezondheidseconomie UMC Maastricht

Mw. W. Wind                            Directeur NPCF

Mw. M. van der Starre               Directeur Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen

J. Dekker                                 Voorzitter Brancheorganisatie Zelfstandige Klinieken Nederland

A.C. Nieuwenhuijzen Kruseman  Voorzitter KNMG

P. Hasekamp                           Directeur ZN

S. Wynia                                  Redacteur Elsevier & discussieleider

Rinnooy Kan leidde de discussie in op basis van het nog te verschijnen onderzoeksrapport van de SER met als werktitel “Betaalbare zorg voor een toekomstige generatie”. Een aantal zaken in de zorg leveren zorgen op. Er zal een personeelstekort ontstaan in de zorg. Nu heeft de zorg een aandeel van 13% van het BBP en daarmee neemt Nederland na de USA een prominente plaats in in de rangorde. Dit aandeel zal verder stijgen in de toekomst. De zorg levert daarentegen ook veel op in termen van een betere kwaliteit van leven. De vraag is ook of we een verdere kostenstijging ook willen betalen. De collectieve middelen zullen dan niet aan andere voorzieningen kunnen worden uitgegeven. Zorg wordt een solidariteitsvraagstuk met grenzen. Deze grenzen zijn nog niet bereikt, maar wel in zicht. Met name betreffende de levensstijl die sommige mensen hebben gekozen, zoals roken en drinken. De SER bemoeit zich met dit vraagstuk omdat werkgevers en –nemers erbij betrokken zijn. In de Cure zullen er geen stelselwijzigingen te verwachten zijn. Maar in de Care zijn wel wijzigingen nodig. De SER belicht in zijn rapport drie aanbevelingen:

1. Doelmatigheid van zorg. In de      Cure is weinig te doen aan het volume. De overheid heeft maar weinig      sturingsmogelijkheden, zoals de aanpassing van het basispakket, hetgeen      erg effectief blijkt. Maar dezelfde sturing heeft ook bijgedragen aan een      groter zorgvolume. Immers met DOT’s wordt het volume niet afgeremd.      Prijsregulering en schotten in de zorg belemmeren de integrale      samenwerking in de zorg en daarom ontstaat er inefficiëntie. Daarom praten      we voortaan liever over outputfinanciering. De patiënt is onvoldoende      uitgerust om een bijdrage te leveren. Een eigen betaling door de patiënt      verhindert niet alleen ongepaste, maar ook gepaste zorg. De ontwikkeling      van uitkomstindicatoren komt langzaam op gang
2. Verdergaande transparantie bij      zorgverzekeraars en zorgaanbieders over zorgafspraken. Patiënten moeten      gaan selecteren op zorgafspraken.
3. De concurrentie tussen      zorgverzekeraars is onvoldoende. De NZa lijkt tevreden, maar maakt zich      zorgen over de concurrentie in zorginkoop bij contractering. Bij      ziekenhuizen lijkt er een spanning te zijn tussen samenwerking en      concurrentie.
4. Zorgverzekeraars hebben nog te      weinig unieke punten en moeten meer keuzes maken in bijvoorbeeld de AWBZ.

Rinnooy Kan heeft nog vele vragen:

1. Mogen we mensen aanspreken op      hun levensstijl?  Daarbij zal de      solidariteit wat teruuglopen.
2. Vragen over de beperking van      handelsvrijheid van artsen, m.n. aan het eind van het leven. In hoeverre      moet op oudere leeftijd worden doorbehandeld?
3. Wat zijn nieuwe criteria voor      het pakket? Vroeger was dit de trechter van Dunning.
4. Hoe is de 1^e lijn te      verbeteren? Moet de 1,5^e lijn toekomst worden?
5. Vragen over zorgsparen. Kan er      beroep gedaan worden op het eigen vermogen in het huis voor de zorg?
6. Kan er meer mantelzorg door de      familie worden geleverd?

Wynia vraagt Rinnooij Kan of er geen ontwijkgedrag ontwikkeld wordt als het eigen vermogen kan worden aangesproken. Volgens Rinnooy Kan vermijd je dat niet helemaal. Hij wil graag pensioen, wonen en gezondheid meer in samenhang brengen. Ook een deling in de zorg kan op de loer liggen.

Meijerink geeft complimenten aan de SER voor deze visie. Wat je stimuleert krijg je ook: als je DOT’s beloont worden er DOT’s geproduceerd. De RVZ wil graag meer innovatie en gedragsbeïnvloeding. De RVZ heeft geen problemen met meer uitgaven in de zorg, want ook de levensverwachting stijgt.

Groot, ook lid van de RVZ, denkt echter wel dat meer uitgaven in de zorg een probleem wordt. Zo zijn er nu al veel betalingsachterstanden van premie bij zorgverzekeraars. Er valt nog veel te winnen bij volumebeperking. De echte kostenexplosie komt nog. Daarom moeten we ons er nu goed op voorbereiden. Als de premies stijgen, onvermijdelijk, krijg je ook calculerend gedrag.

Wind is voorstander van solidariteit. Patiënten betalen, maar er zijn inderdaad grenzen aan solidariteit. Zij wil graag twee dingen: shared decision making, ofwel transparantie is nodig voor de patiënt, en solidariteit ook voor ouderenzorg.

Kruseman antwoordt op Wynia’s vraag, dat het inkomen van de medisch specialist altijd een discussie zal blijven. Hij onderscheidt liever de planbare zorg van de niet-planbare zorg. Deze laatste zal de komende jaren sterk toenemen. Hij ziet liever een regionale financiering rond een ziekenhuis, met daarin ook de 1^e lijn. Er is nog steeds neiging tot superspecialisatie, terwijl niet-planbare zorg vraagt om generalisatie. De vorm blijft de inhoud bepalen, liever andersom!.

Hasekamp geeft aan dat de verwachting van de Zorgverzekeringswet verkeerd zijn. Dalende kosten zijn er niet gekomen. Zorgverzekeraars zijn niet dé regisseur, ook patiënten en zorgaanbieders moeten hun rol spelen. Ook Hasekamp wil graag naar financiering op gezondheidswinst. Zorgverzekeraars hebben hun bijdrage geleverd aan kostenreductie. Op geneesmiddelen is per jaar 600 miljoen bespaard. Er is bij de SER, KNMG en RVZ overeenstemming over de toekomst. Nu moeten we een slag maken in de AWBZ met meer eigen regie. En meer keuze, vult Wind aan.

Gradus heeft onderzoek gedaan naar de Cure in Nederland en Duitsland. In Duitsland is meer eigen verantwoordelijkheid en meer private gelden dan in Nederland. Nu geeft de burger al 25% van zijn inkomen aan zorg, direct of indirect, straks zal dat 50% worden. Wynia vult aan dat er meer kosten aan zorg zijn dan aan Griekenland.

Van de Starre is blij dat we het niet alleen over de ziekenhuizen hebben. We hebben niet alleen een kostenprobleem, maar ook een arbeidsprobleem. Ook ziet zij dat er veelal nog geen contracten met zorgverzekeraars zijn gesloten. Weliswaar is de opleiding van medici verruimd, maar liever ziet zij een taakherschikking, verpleegkundigen kunnen veel meer doen.

Volgens Dekker kunnen juist zelfstandige klinieken focussen op de planbare zorg en daarmee kosten laten dalen. Ook hij pleit voor meer transparantie van kosten aan de patiënt. Ook van Loenen vindt dat. Er moet een verschuiving komen van “er recht op hebben” naar inzicht of een behandeling terecht is.

Van Uhm heeft geen ergernispunten in het Lenteakkoord. De verschuiving van kosten in de Cure is echter geen goede kostenbeheersing. Bij de Care vallen de verschuivingen van kosten wel mee. Het vermogen telt nu wel iets meer mee en de gedragseffecten vallen wel mee. Dit is wél kostenbeheersing.

Volgens Westendorp, hoogleraar ouderenzorg, is het een systeemfout om niet te investeren in de zorg. Er moet juist een discussie ontstaan wat zorg oplevert, en niet over kostenbewustwording. Van veel zorg weten we niet wat het oplevert.

Een huisarts uit de zaal geeft aan dat aanbod van zorg ook volumegroei geeft. Ele Visser wil de discussie naar de zorg aan beide uiteinden van het leven. Dáár liggen immers de kosten. Guneweg van de Vrije Huisarts zag het aantal specialisten in zijn regio verdubbelen. Daar moet ook kostenbewustzijn zijn. Een andere huisarts vindt dat Cure het probleem niet is. Het probleem ligt in de intramurale ouderenzorg. De oplossing ligt meer in de 1^e lijn dan in de verschuiving van 2^e naar e lijn. Gradus is het hier niet mee eens. Immers, de technologie is een grote kostenstijger en is dus Cure. Schermers wil meer aandacht voor preventie. Maak een groep artsen verantwoordelijk voor een groep patiënten. Van Uhm geeft aan dat er 100 Miljoen extra beschikbaar komt voor preventie m.n. roken en dietiek.

Binnenkort komt het rapport van de SER uit.

FarmaActueel©

BvS 1 juni 2012