Ons laatste Nieuws

1.3miljard euro wil E Schippers nog binnenhalen.

Lijst aandoeningen
Drie mogelijke
drempelwaarden
deze diagnoses loopt af van gemiddeld 1,00 voor een gewone
verkoudheid tot 0,63 voor lage rugpijn met uitstraling.
In de onderstaande tabel, die is ontleend aan tabel 3.4 van het
iMTA-rapport, staat voor de eerste 27 van de 37 aandoeningen
het gemiddelde kwaliteit van leven gewicht vermeld dat is
vastgesteld na correctie voor de ziekteduur. De lijst van
aandoeningen is geordend op aflopend kwaliteit van leven
gewicht (t/m 0,85) ofwel toenemende ziektelast en begint dus
met de aandoening met de laagste ziektelast.
Aandoening Kwaliteit van leven gewicht
na correctie ziekteduur
gewone verkoudheid 1,00
acute pharyngitis 1,00
otitis externa 1,00
cystitis/urineweginfectie 1,00
acute sinusitis 1,00
otitis media acuta/myringitis 1,00
acute tonsillitis 1,00
acute bronchitis/bronchiolitis 0,99
exacerbatie van seborroïsch eczeem/roos 0,99
hooikoorts/allergische rhinitis 0,99
peritonsillair abces 0,98
exacerbatie van contacteczeem 0,98
exacerbatie van constitutioneel eczeem 0,97
pityriasis versicolor 0,97
folliculitis 0,96
onychomycose 0,96
tinea pedis 0,96
------------------------------------------------------------------------------------
infectieuze conjunctivitis 0,94
chronische sinusitis 0,93
spastisch colon/IBS 0,93
alopecia androgenetica 0,93
erythrasma 0,93
urogenitale candidiasis (bij de vrouw) 0,93
gastritis/duodenitis 0,92
acne vulgaris 0,90
------------------------------------------------------------------------------------
hemorroïden 0,89
osteoporose 0,85
climacteriële symptomen/klachten 0,85
In de lijst van aandoeningen kunnen drie drempelwaarden van
de ziektelast worden onderscheiden, zodat drie categorieën
binnen de aandoeningen met een relatief lage ziektelast
ontstaan. De vergoeding van de bij die aandoeningen
behorende geneesmiddelen kan dan ter discussie worden
gesteld.

E Stolk weet er alles van.

** Op de middellange termijn wordt rekening gehouden met 2,5% groei in de ziekenhuizen. En op de lange
termijn met 2,3% voor alle sectoren, behalve de geneesmiddelen. Voor de geneesmiddelen wordt, op basis
van de ramingen voor geneesmiddelen van het CVZ, een lager groeipad voorzien van 2,3% ten opzichte van
de inschatting van het CPB.
Er wordt geleidelijk een korting op de tarieven en budgettaire kaders toegepast van 0,5%. Structureel wordt
een korting voorzien van 0,8%. De maatregelen onder zorg op de juiste plek en zorg terug naar de kern, in
combinatie met het MBI, zijn nodig om een weglek van deze tarief-/kaderkorting naar een hoger volume te
voorkomen. Voor zover deze weglek wel plaatsvindt biedt een verhoging van het eigen risico via de sluitregel
uitkomst.
Voorgestelde maatregelen onder zorg op de juiste plek en zorg terug naar de kern hebben een aanvullend
effect op het volume/budgettaire kader. Bij (een) nieuw af te sluiten hoofdlijnenakkoord(en) dient hiermee
rekening gehouden te worden.

Opbrengst in 2017 4.6 miljard euro. 2,1% verlaging groei lange termijn.

Tja. Begroting medicijnen 2.3% groei per jaar! Lager dan de inschatting van het CPB. Hugo Hurts van GMT VWS weet het beter. Hoeveel specialites gaan nog uit patent? Hoeveel nieuwe specialites komen nog op de markt en wie gaat die afleveren? En wat gaat de farmacotherapeutische substitutie opleveren?

Hoe eerder de KNMP de eigen Z-index Prijstaxe intrekt, hoe beter voor de burgers in dit land.

Alle tabletten zijn wit denkt Hugo Hurts en boekt alvast in.

56. Bijbuigen van uitgavengroei naar een houdbaar pad is mogelijk, maar
vergt wel een samenhangend pakket van maatregelen.
Concreet:
a. Versnelde afbouw resterende ex-post mechanismen. AWBZ-zorg die naar de
Zvw gaat wordt direct risicodragend. Budgetten, tarieven en kaders in het
vrije deel van het BKZ worden (gedeeltelijk) aangepast aan
productiviteitsontwikkelingen. Inkopers krijgen maximale vrijheid om op een
slimme manier in te kopen.
b. Contractpartijen krijgen mogelijkheden tot kostenbeheersing middels quality
adjusted capitation fees. Zorgverzekeraars, gemeenten en aanbieders maken
dan afspraken over én kwaliteit, én toegankelijkheid én betaalbaarheid.
c. Patiënten en cliënten krijgen te maken met hogere eigen betalingen en met
minder aanspraken en zij krijgen prikkels bewust te kiezen tussen
aanbieders.
d. ZBO’s (NZa, CVZ en CIZ etc.) hebben een groot deel van het
beheersingsinstrumentarium in handen. ZBO’s opereren meer binnen de
randvoorwaarde van een door de politiek vastgesteld financieel kader voor
de zorg.

---"Yes, Minister?" Wilt u als Liberaal doorgaan? Anders wellicht Bart Smals? Ook een liberaal die pleit voor een gelijk speelveld tussen verzekeraars en zorgaanbieders in een misplaatst geloof in de vrije markt werking.

57. Ook een houdbaar pad dient niet te worden overschreden. Daarvoor
zijn verschillende instrumenten beschikbaar.

En het houdbaar pad wordt berekend door het CPB en MinFin!

3. Budgetteren van zorgverzekeraars is een derde mogelijkheid. De concurrentie tussen aanbieders
kan worden gehandhaafd om zo doelmatigheidsprikkels en dynamische efficiency zoveel mogelijk
te borgen, en zorgverzekeraars kunnen hun inkoopmacht in blijven zetten ten bate van de
verzekerde. Budgetteren kan via een maximering van de nominale premie die zorgverzekeraars in
rekening mogen brengen. Wanneer zorgverzekeraars op deze maximumpremies terecht komen
dan kunnen zij concurreren op kwaliteit en toegankelijkheid. De grote uitdaging is dan om de
zorgverzekeraars de juiste prikkels te geven. Een systeem met meer gebudgetteerde zorginkopers
maakt spiegelinformatie mogelijk waarmee prikkels kunnen worden gegeven om scherp in te
kopen (maatstafconcurrentie). De risicoverevening wordt dan omgebouwd naar een verdeelmodel
voor budgetten. Zorgverzekeraars kunnen een regiobudget krijgen conform de huidige AWBZ of
landelijk blijven opereren met een landelijk budget. Hierbij moeten de voordelen van landelijke
inkoop voor geconcentreerde en gespecialiseerde zorg die niet in iedere regio wordt aangeboden
worden afgewogen tegen de voordelen van een regionaal opererende verzekeraar die dicht op de
verzekerde zit en meer aandacht aan een integrale populatieaanpak inclusief preventiebeleid kan
geven.
Een en ander lukt niet zonder dat het privaatrechtelijke karakter van de Zvw ter discussie staat. Er
zijn vooral precedenten voor een overgang van een publieke naar een private markt. De route van
privaat naar publiek is echter op voorhand niet geheel afgesloten. Niettemin is evident dat dit
wettelijke aanpassingen vereist met juridische hobbels en een meerjarig transitietraject met
transitiekosten. De Taskforce adviseert daarom vooralsnog vol in te zetten op de verbetering van het
huidige model van gereguleerde marktwerking.

---Leuk he. Yes, Minister! U wilt door? Wij ook! BKZ is geen budgettering. "Yes, Minister?

Er kan op verschillende manieren worden gebudgetteerd: op het niveau van de verzekerde, de
aanbieder of de verzekeraar. De uitwerking bij de drie aangrijpingspunten is verschillend:
1. Het budgetteren van verzekerden kan via een sommenverzekering. De aanspraak bestaat dan uit
een maximum te besteden bedrag bij een gegeven aandoening. Een nadeel hiervan is dat de
prikkel voor de verzekeraar om de kosten boven het maximum te beperken afneemt. Het risico
boven de maximumvergoeding ligt immers bij de verzekerden en niet bij zorgverzekeraars. Hierbij
loopt de verzekerde individueel risico wanneer de prijzen uitstijgen boven de maximumvergoeding.
Individuele verzekerden hebben minder inkoopmacht waardoor de druk op de prijzen vanuit de
vraagkant bij een sommenverzekering zal afnemen. Juist onverwachte en hoge uitgaven lenen zich
voor verzekeren; een sommenverzekering dekt het opwaartse risico hierbij niet af, waardoor voor
dat deel de risicodeling verdwijnt.
2. Aanbieders op individueel niveau budgetteren, betekent dat de overheid een verdeelplan van de
zorgvraag over Nederland moet hebben. Dit wringt met de gewenste concurrentie tussen
aanbieders. Er wordt immers vooraf vastgesteld wie welke zorg mag leveren zonder dat lopende
het jaar verschuivingen makkelijk zijn te accommoderen. Dit stelt hoge eisen aan het inzicht van
de overheid in de zorgvraag per instelling. Door aan te besteden zijn prikkels in te bouwen om
instellingen te concurreren. Dat zit echter dicht aan tegen het budgetteren van de vraag via de
zorgverzekeraars.

Box 3.1 Terugvalscenario’s
De Taskforce verwacht dat met de implementatie van de voorstellen in dit rapport de groei van de
zorguitgaven zal afnemen tot een houdbaar structureel groeipad. In de curatieve zorg is daarbij het
verbeteren van het huidige stelsel de meest begaanbare weg naar een doelmatig werkend zorgstelsel.
Partijen krijgen ruimte waar dat kan en de overheid krijgt een rol waar nodig. In het licht van de snel
oplopende uitgaven aan zorg is het aan de verschillende partijen om nu snel te laten zien dat zij hun
rol op het terrein van de betaalbaarheid oppakken.

Mocht echter onverhoopt blijken dat het onmogelijk is om in het model van gereguleerde
marktwerking de uitgavengroei te beperken tot het gewenste niveau, dan zijn alternatieve modellen
op termijn onafwendbaar. Budgettering komt dan nadrukkelijker in beeld, waarbij het de uitdaging is
om niet alle verworvenheden van gereguleerde marktwerking (kwaliteit en toegankelijkheid) te
verliezen. Budgettering staat op gespannen voet met het ongeclausuleerd recht op zorg en
privaatrechtelijke zorgverzekeraars, en mogelijk zijn aanpassingen in het stelsel noodzakelijk.

Naar beter betaalbare zorg
Naar beter betaalbare zorg
PDF document | 92 pagina's | 2,4 MB

Rapport | 15-06-2012 | VWS

Rapport van de Taskforce Beheersing Zorguitgaven.

En het maakt de ambtenaren niet uit of Emile of Edith er zit.
Het gaat allemaal gewoon door conform het "Yes, Minister" principe.

Continuïteit van het Regeringsbeleid heet dat. En het Regeringsbeleid is een continue proces en dient te worden geborgd. 40% van de Nederlandse beroepsbevolking is financieel afhankelijk van de Overheid als werkgever, direct/indirect. 50% van de academici in dit land werkt voor de Overheid. Laat de borging van de continuïteit van het Regeringsbeleid dus maar over aan die academici: Macrobeslag van de Overheid op de burger mag niet onder de 60.3% zakken. Dat mag wat kosten.

Nederland heeft dan ook 15.000 VWS ambtenaren, waarvan 5.000 in Den Haag. Denemarken/Finland/Zweden/Noorwegen kunnen het af met nog geen 250 man op het Ministerie.

Zegt wat over de productiviteit en toegevoegde waarde van de Nederlandse Ambtenaar.

Voor een liberale Minister is er dan ook veel te bereiken in dit land. Dan wil je wel door voor 200.000 per jaar.

"Yes, Minister!"